Indrukwekkend
Blijf op de hoogte en volg Maaike Heeres.
25 Februari 2013 | Ethiopië, Addis Abeba
Zaterdag was er een groot Katholiek en Orthodox feest, de kerk die naast het kindertehuishuis staat werd vrijdag zowel van binnen als buiten schoon gemaakt en versierd. Het is een jaarlijks groot feest ter ere van Maria, de naam van het tehuis is Kidane Meheret dat betekend Sint Maria. Wij zouden met de vrijwilligers naar de Mercato gaan (grootste markt van Afrika) maar het feest is maar één keer per jaar en dus besloten we om later een keer naar de markt te gaan. Het feest begon om 7.00 uur ’s morgens en zou tot 12.00 uur duren gelukkig konden we komen wanneer we wilden want vijf uur in de kerk is wel erg lang. Het was inderdaad een hele drukte in de kerk maar ook daarbuiten, er waren geluidsinstallaties zodat een ieder het kon volgen. De vrouwen en kinderen waren bijna allemaal in het wit gekleed ( wit staat voor goedheid, het beste doen, het is proper) en het hoofd bedekt, de mannen zaten aan de linkerkant en de vrouwen aan de rechterkant van de kerk. Na een poosje achter in de kerk te hebben gestaan werden er twee stoelen voor ons in het middenpad gezet en daar moesten wij zitten, ik voelde me opgelaten want er waren genoeg oudere mensen maar om te weigeren word vaak niet in dank afgenomen. Er werd veel gebeden en gezongen en avondmaal gevierd, jammer genoeg konden we er niks van verstaan maar we deden mee met de gemeente. Vooral het zingen van de gospelgroep was indrukwekkend, ze zijn zo ritmisch en spontaan het is een genot om naar te kijken en luisteren. De kinderen van het kindertehuis waren er ook, allemaal netjes in het wit gekleed. De baby’s waren er natuurlijk niet maar ik ben nog even op de afdeling geweest en ook zij allemaal mooie witte jurkjes of pakjes aan, prachtig om te zien. Om 11.00 uur was het in de kerk afgelopen maar ging het dansen en zingen buiten nog een tijd door, het was erg leuk om het mee te maken. Vervolgens de stad in gegaan om te lunchen en om ansichtkaarten te kopen, dat is niet gemakkelijk dus eerst maar naar het postkantoor daar mag je niet zomaar naar binnen je word gefouilleerd en de camera moet je afgeven dat laatste wou Antje niet dus ik bleef wachten en zij naar binnen. Postzegels kon je daar wel kopen maar ansichtkaarten niet maar die hebben we later toch nog kunnen kopen in een klein winkeltje (oude en verkleurde kaarten) lachen, maar onze missie was geslaagd. Afgelopen week kreeg ik een nieuwe “collega” uit België, dus ik kan af en toe weer Nederlands praten. ’s Morgen zijn we samen op de babyafdeling en ’s middags komt ze me vanaf 14.00 uur helpen met puzzelen en spelletjes doen met de kinderen in de leeftijd van 3 tot 5 jaar. In de ochtend hebben we nu 6 tot 8 oudere baby’s buiten we hebben een lekker plekje in de schaduw, een paar oude matrassen en dekens waar ze lekker op kunnen liggen en spelen (heb hier en daar wat speelgoed opgesnord). Heb getracht om alle baby’s al is het maar voor een uurtje even naar buiten te krijgen maar geen sprake van, ze zijn het niet gewend en zijn bang dat de baby’s ziek worden. De basisschool kinderen zijn om kwart over één klaar met de lunch daarna (tot twee uur) hebben ze nog even tijd om spelletjes te doen. Ook voor hun heb ik veel spelletjes verzameld er is inmiddels al een hele grote groep die opkomt dagen. Ze zijn gek van kaart spelletjes en mens erger je niet, geweldig. Vorige week ook nog een dag met Antje en Oliver een dag naar een ander kindertehuis geweest om daar zoals wij het kennen consultatiebureau controles te doen. We waren een echt team, een zuster van de afdeling bracht de baby, ik kon hem/haar uit kleden en de lengte meten vervolgens deed Antje de overige controles zoals hart/longen beluisteren, ogen/oren nakijken en lichamelijk onderzoek en Oliver deed de administratie (af en toe wisselden zij van functie). De kinderen zagen er goed en verzorgd uit er waren twee baby’s die ondervoed waren en voor de rest een paar kleine dingetjes o.a. een oorontsteking. Die dag waren er drie nieuwe kinderen binnen gebracht twee van een kindertehuis die door de overheid was gesloten. Het was een leuke maar zeer vermoeiende dag. Op de terug reis zag ik weer veel ellende op straat en wat me opviel dat er veel jonge mannen lagen te bedelen waarschijnlijk door familie daar neer gelegd want zelf waren ze daar niet toe in staat. En opeens waren er de tranen want de jongens hadden dezelfde leeftijd van mijn eigen gezonde zoons, je moet er toch niet aan denken……Voor deze jonge mensen geen gezondheidszorg (is voor veel mensen niet te betalen) geen medicijnen, geen tehuis. Het raakte me zo diep en heb geprobeerd er niet over na te denken en lang bij stil te staan, maar het blijft moeilijk. Afgelopen zondag hebben Antje en ik een flinke wandeling gemaakt, tot aan de rand van Addis met de taxi en verder te voet de Entoto heuvel op daar twee kerken en het historisch museum bezocht. Het was best pittig omdat je al zo hoog zit , Addis ligt op zo’n 2500 en die heuvel op 3200 meter hoogte. (in het kindertehuis moet ik veel trap lopen maar ben zomaar buiten adem) Het uitzicht, de wandeling, de natuur het was geweldig en niet te vergeten de frisse lucht. De mensen die daar wonen hebben geen water er zijn hier en daar waterputten en hier kunnen de jerrycans worden gevuld. Het inkomen is waarschijnlijk van de opbrengst van wat ze verbouwen, ze wonen in armoedige hutjes en ze hebben niks en toch over het algemeen blije mensen. Hier en daar werd er fanatiek gevoetbald door jong en oud. Onderweg nog een leuk tafereeltje gezien, 3 kinderen in de leeftijd van 2,3 jaar waren bezig een kudde geiten te verhuizen en het lukte ook nog! Op de namiddag een barbecue dit werd georganiseerd door Warren (een vrijwilliger uit Australië) en zijn studenten. Eerst met z’n allen alles voorbereiden o.a. tomaten en broodjes snijden, groente en fruit wassen en ondertussen werden de hamburgers al op de barbecue gelegd. Het was een groot succes en erg gezellig met muziek erbij en het eten was heerlijk, we waren met zo’n 80 man. Er werd natuurlijk gedanst en dat is geweldig om te zien ze zijn zo ritmisch, en wij moesten natuurlijk ook mee op de dansvloer en zo hebben we van hun de schouderdans geleerd! We hebben veel plezier met elkaar gehad en zeker voor herhaling vatbaar. Een lieve groet uit Addis en oh ja het was vandaag maar 22 graden en een harde wind!
-
25 Februari 2013 - 18:33
Gretha:
Hè skat
Je hebt maar weer een mooi verslag geschreven. Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt als je al dat leed onderweg ziet. Het is een rollercoaster van emoties.Onze voorjaarsvakantie zit er weer op.We zijn leuk met de kids in een hotel geweest. As. vrijdag met Simon en Marcelle naar Berlijn. we hebben er zin in. Groetjes uit Workum.
-
25 Februari 2013 - 21:09
Jinke :
Hallo Maaike en Antsje
Wat maken jullie veel mee, wat een belevenissen. Om zo,n kerkdienst mee te maken en al die mensen
horen zingen, het lijkt me prachtig. Zelfs de baby,s in het wit gekleed, allemaal doen ze mee.
Kinderen van 2/3 jaar al geiten verplaatsen dat is bijna niet te geloven. Hier spelen ze alleen maar op die jonge leeftijd. Wat een cultuur verschil. Het is zeker moeilijk als je zieke jongens langs de weg ziet liggen om te bedelen.
Gelukkig hebben jullie ook tijd om te genieten, lekker wandelen en een bbq feest met dansen en zingen, Alleen werken en allemaal ellende zien kan ook niet. Zo krijg je weer positieve zin!!
Jouw verslagen lezen als een boek:) De foto,s zijn nog niet binnen, die zullen vast wel weer mooi zijn!
Groetjes en liefs
Jinke -
26 Februari 2013 - 00:41
Sabine:
Hé Toppers!
Je hebt weer een prachtig verslag gemaakt.
Door jouw verhaal zie ik alles voor me.(zelfs zonder foto's;)
Wederom indrukwekkend!
Zet 'm op!
lieve groetjes Wigle, Sabine en de meiden -
26 Februari 2013 - 14:56
Joke Postma :
Hallo Maaike en ook Antje .
Even een berichtje terug van uit Friesland .
Fijn om te lezen dat het nu weer een stuk beter met jullie gaat .
Maar wens jullie nog een leuke en gezellige tijd in Ethiopie .
En vooral met de kindjes , Die vinden het wel gezellig met jullie .
Ik lees graag weer jullie volgende verslag .
Lieve groetjes Joke
-
26 Februari 2013 - 19:29
Cisca:
Hey Maaike en Antje,
Bedankt voor de mooie verhalen en foto's, prachtig om te zien hoe jullie je daar inzetten voor de kleintjes, en hoe het jullie daar vergaat. Bijzonder om mee te maken, maak er nog een mooie tijd van, lieve groetjes, Cisca xx -
26 Februari 2013 - 22:07
Jenny:
Hallo Maaike en Antje.
Foto,s al even indrukwekkend als het reisverslag.
Fijn dat jullie weer beter zijn, en weer kunnen genieten van jullie werk, en natuurlijk ook
van de vrije tijd die jullie samen hebben.
Kijk alweer uit naar jullie volgende verslag.
Groetjes en liefs Jenny
-
28 Februari 2013 - 20:21
Nolina:
He hallo Maaike en Antje,
Wat weer een prachtig verslag hebben jullie geschreven. Heel indrukwekkend..... en wat een bijzondere foto's. Kijk nu alweer uit naar jullie volgende verslag waar de nieuwe belevenissen weer in staan beschreven. Vanuit Workum een hartelijke groet en we wensen jullie daar nog een hele fijne tijd in het warme Ethiopie.
Liefs Nolina en fam. -
08 Maart 2013 - 09:12
Sytske Bosma:
hoi Maaike en Antje
Weer bedankt voor je verhalen en foto s,heel indrukwekkend.
Ilse is helemaal weg van de mooie kinderen.
Fijn dat jullie ook kunnen ontspannen,naast de aangrijpende ervaringen.
Het gaat jullie goed,veel succes met jullie geweldige inspanningen daar.
liefs Sytske
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
